Yarın Cumartesi. En sevdiğim gün. Bu haftayı kendime ufaktan giydirdiğim bir şiirle kapamak isterim. Hiçbir yerde yayınlanmadı kendisi, bir size özel yani bu içdökmesi.
Ve güzel bi hafta sonu için Pinhani'den "Haftanın Sonu"nu dinleyin: http://www.pinhani.com/
Özdeliştiri
Ne hevesiymiş, ne umuduymuş yok öyle bir şey
Kahrolasıca bir kaderdi benim için büyümek
Yaşımı da çıkarmak istemedim üstümden, giysilerimi de
Giydim de giydim, içine sığamadıklarım patlayana dek
Sesimi demlendirdim de saldım sokağa
Neymiş efendim, çatlak çıkarsa utanırmış kendinden
Çıkarsa çıksın yahu, dinleyen sızlansın, sana ne?
Çatlaklarından aydınlanmıyor mu şu âlem?
Soluk bile almadım, aldıysam da vermedim
Bileğime güç veren akciğerimdir dedim, kanattım.
Sıktığım yumruğu da hiç kaldırmadım, niye?
Belli ki boyum uzamasın diye.
Şimdi bakıyorum da biriktirdiğim kendime
Zeminim, harcım benim boyun eğmeden karılmış
Ayan beyan ortada her şey durduğum yerde:
Meğer her savaş boyam onca zaman
Bin kere bin boyun eğme kusarmış
Ah ömrüm, heder kere kedersin
Arzu koymuşlar o güzel adını ama
Sen en fazla devrime niyetlenmiş bir Ankara edersin
30 Nisan 2004
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
8 yorum:
canim arzu;
pinhani sarkisi super. cok severim. insanda gercekten de alip basini kisacik da olsa bir tatile gitme istegi uyandiriyor. biz ozisle arabada cok soyleriz bunu.
siirde ise sıkı giydirmissin kendine arkadasim...oysa varligin sanal bir ortamda bile birilerinin yuzunu guldurmeye yetiyorsa, bu ne guzel seydir...ve ancak kendisiyle cok barisik insanlar kendini ancak bunca didikleyebilir sanirim.bu arada "devrime niyetlenmis bir Ankara" nasil guzel bir tanimdir...
bi de: biz de seni seviyoruz hayatım :) iyi ki varsin.
Ah, sabah sabah yaz şiiri, al güzel selamı. İnsanın kendisiyle barışması için insandan güzel vesile mi olurmuş?
Pinhani'yi dinliyordum sabah sabah, neşeli neşeli, bu da böyle denk geldi.
Arada kurcalamak lazım içini dışını ve başkası giydirmeden kendin giyinmek.
Bi de not: Evet. O dize için yazıldı neredeyse bu şiirin üst tarafı. Fark etmiş olman senin sağlam bakışın.
vay canına! çok etkilendim ben bu şiirden Arzu kuşum...
Etkilenirsin tabi Ece'm canım, sana da benziyo az birazı di mi?:)
Sen sesinin demlenmesini bekleme, e mi?
ablam canım, ne hafta sonu yaa:( beni bilmez, çalışma düzeni mi bilmez bir abla gibi haftasonu methiyesi yapılır mı şimdi bana?:(((
sonra heder değil, değer kere değersin. :)adın kadar güzelsin:) he he, ben de şiir yazdım sayılır mı şimdi abla??
Sus sen! Yazın kaç günün evde geçiyo haa? Biz o sıcaklarda çalışıyoruz, tamam mı? Zaten senin haftasonlarına ben de gıcığım, görüşemiyoruz:(
Şiir beni bi gülümsetti ki, sayılır diyeceğim ablacığım, başka ne diyeyim?
"Akşama geleceğiiiim, akşama geleceğiiim" diyorum bi de.
Bu kadar Ankarasever bir insanın İstanbul'da yaşaması revayı hak mıdır?
:))
Pinhani hatırlatması için teşekkürler.
:)
Ekmekçikız'ım, canım,
İstanbul'da zaman bulup da yaşayabilsem vallahi İstanbul'u da seveceğim de, bu şehir en çok zamanı çalıyor hayattan. Ve hayat bize verilmiş zamandan başka ne ki?
Yorum Gönder