Sobe!

Bu blogda sadece şiirleri, yazıları vs. yayınlıyorum. Ve fekat ekmekçikız "en sevdiğim aşk romanı"nı merak etmiş, tutmuş beni sobelemiş. "Oyun oynayacak yaşı çoktan geçtik" der miyim hiç? Pilavdan dönenin kaşığı pert olsun.

Aşk romanı denince aklıma ilk gelen "Beyaz Dizi" adını haiz olup 16-19 yaş arasındaki beni epeyce meşgul etmiş bir kitap dizisidir efendim. %60'ı bekaretlerinden utanç duyan, geri kalan %40'ı ise zaten hayata küsmüş kadın kahramaniçeler ile %90'ı gri gözlü, %100'ü kadın kahramandan en az 20 yaş büyük erkek kahramanların başrolleri paylaştığı bu kitaplardan aldığım hazzı bir de çekirdek çitlemekten alırdım o yaşlarda. Şimdi çekirdek de yok o kitaplar da lakin sorum baki: "Gri göz ne menem bi gözdür allaaam?" (Tarihe not düşmek adına belirtiyorum: Kırk küsur yaşındayım halen de gri gözlü bir erkek değil tavşan bile bulamadım. Duyan, bilen, görenlerin insaniyet namına haber vermesini rica ediyorum. Niyetim asla fena değil, bi bakıp çıkıcam)

Beyaz dizileri geçersek ama (-ki, reca ederim kapatalım bu bahsi, evet) benim en sevdiğim aşk romanı Anar Rızayev'e ait. Bu kitabın adı bile bir aşk tanımı: Beş Katlı Binanın Altıncı Katı.

Yaa, aşk işte. Öyle ulaşılmaz, öyle buruk, öyle umutlu yine de. Kitap hakkında başka bir şey demeyeceğim, verdiğim linkte indirimli görünüyor, alın okuyun. Ayrıca Anar'ın diğer kitaplarını da gönül rahatlığıyla tavsiye ediyorum.

Sobe faslına gelince... Valla bi zaman aşk mevzubahis olduğunda geri kalan herşey teferruattır diyen ben artık kimseyi sobelemiyorum. Elma isteyen elma alsın, ayva isteyen ayva bulsun. En güzel günler sizlerin olsun.