Sen şimdi beni bırak.
Git.
Pencereden bakacağım ben.
Çakıl taşları ıslanmak için sabırsızlanıyor
Topal kedi sekerek geçecek önümden
Sağda toplanmış bekliyorlar sola geçmek için
İnsanların işi gücü var, yetişecekler
Pencereden bakacağım ben
Beni bekliyor yağmur yeri ıslatmak için
Kapıda duruyorsun, giremiyorum içeri
Haksızlık bu, gözlerim bir tek seni görüyor
Oysa dünya dönmeyi bekliyor
Çepeçevre uydular etrafında dönmeyi
Ay da bekliyor güneş de yıldızlar da.
Evren gözlerimi,
Ben senin gitmeni bekliyorum.
Görmediğim zaman ben
Bakmadığımda pencereden
Duruyor hayat nasıl bilmezsin bunu?
Zavallı bir sokak bu
Gözlerim olmasa bitecek gösterisi
Sen beni bırak şimdi.
Git.
Pencereden bakacağım ben.
6 yorum:
"Zavallı bir sokak bu
Gözlerim olmasa bitecek gösterisi
Sen beni bırak şimdi.
Git.
Pencereden bakacağım ben."
Çok güzel.
Ben de bakmak istedim, bir pencereden.
:))
Pencere önü çiçeği:)
Öyle de yakışırsın ki o pencereye. Sokak hakikaten sırf sen bakıyorsun diye yaşar.
ne güzel bir şiir demeye gelmiştim ama ekmekkçikıza yazdığın yorum da şiir gibi olmuş zaten. daha güzel :)
Seni de camgüzeli kadrosundan ekmekçikızın yanına eklesek. Ben de çekirdekleri alsam, canım kardeşim de gelse, diğer kızlar da gelse ...
Ve perde!
ne kadar güzelmiş bu. ben çok severim pencereden bakmayı. ama artık bakarken hep bu şiiri düşünürüm. "ben bakıyorum diye amca sokaktan geçiyor, ben bakıyorum diye çocuk elini kızın omzuna attı" diyerek izlerim artık.
bir de...
ekmekçikız'a yazdığını ben de kıskandım :))
Aman sakın ha müzicim. Çocukken ben bi ara "dünya ben onu gördüğüm için var" diye düşünüp gözümü kapayıp aniden açar, açığını yakalamaya çalışırdım. Megalomaninin daniskası aslında bu şiir yani:) Hatta elektra'm daha iyisini bilir de bu halin felsefede de bi tanımı, akımı neyin var imiş.
Bir de...
Ben de kıskandım yahu. Beni de tanımlasınlar böyle:P
Yorum Gönder