Bahar Şarkıları

Birkaç gün önce "Bu bahar hiç bahara benzemiyor" diye konuşmuştuk ya hani. Bu şiirler onlara nazire.

Kendilerini kolay yazdıranlardı bunlar, anımsıyorum. "2002'nin Mayıs ayında yazıldı," diye not düşmüşüm altlarına.

Mecidiyeköy'de bir evdeydim. Güneş parlıyordu, huzurluydum, mutluydum, aşıktım, hafiftim. Hayat gailesi yok muydu? Vardı. Ama...

Bahar insanlara benzemez, vaktini bilir, gitse de geri gelir. Hep gelir.


Bahar Şarkıları- 1
Aşık Kadının Bahar Şarkısı

Şiir yazmak için iyi bir gün
sigara nazikçe duman salıyor
ben ısınmış bir taş gibi
halimden memnun
kök salıyorum bulunduğum yere

Dışarıdan gelen çocuk sesleri
bakkalda takılan yeniyetme delikanlıların
taze gülüşlerine karışırken
sevgilim uyuyor
duruyor tepede güneş

Sıcak bir bahar bu gelen, renginden belli
belli kuşların kanadına konan ışıktan
balonlardan, uçurtmalardan
kızların kısalan eteklerinden belli
erkeklerin çapkın bakışlarından

Ne iyi ettin de geldin canım bahar
gözlerimiz donmuştu, kalbimiz felçli
sevgimiz bile üşümüştü kışın amansız soğuğundan

Hadi gel kon uykumuza, bekleyişimizin üstüne
balkonlarımıza, çamaşırlarımızın üstüne
evsizlerin umuduna kon, güvercinlerin yuvalarına

Aç çocukların ekmeğine akıt yumuşaklığını
sertliğini sevgilime ve bu şiire sakla.



Bahar Şarkıları- 2

Kahveci Çırağının Bahar Şarkısı

Hayranım tavrına, edasına, hallerine
Şu bizim bıçkın mahalleye bile
Saygısızca giriyor bu kostak bahar
Şu cakasına bakın hele
Bakın şu kendinden emin yürüyüşüne
Belli, pasaport göstermeye niyeti yok kimselere

Hoş izin isteseydi bile
“Ne demek” derdik,
“Lafı mı olur” derdik,
Kalkar, hürmet gösterirdik bu güzel abimize

Yeri hazırdı zaten
Kimin haddine düşmüş kahvede
Oturmak baharın sandalyesine?

Kuzey Yıldızı Mayıs 2003